Geri sayım başladı.Sadece 1 ay sonra hayatımıza yeni bir bebek katılacak.Ne olacak, nasıl olacak sorularını pek sormamaya çalışıyoruz.Elbette nasıl gerekiyorsa öyle olacak.İlk çocuğumuzda olduğu gibi ikincide de elimizden gelenin fazlasını yapacağız babasıyla.
Bodrum’a tayinim henüz olmadığı için 32. haftam başlar başlamaz doğum iznimi almak zorunda kaldım.10 kasıma kadar ücretli iznim devam edecek,sonrası Allah kerim.
Son birkaç haftaya kadar gayet sıkıntısızken karnımın -görüldüğü üzere- epey büyümesi ve sıcaklardan sonra o kadar da enerjik hissetmiyorum artık.Geceleri boynum ter içinde uyanıyorum. 2-3 saatte bir yapılan tuvalet ziyaretleri de cabası. Uykusuzluğa talimli olsam da sabahları pek keyifli kalkamıyorum. Klima en iyi arkadaşım bu aralar. Abiyi kreşe gönderip (hala yarım gün) kapı pencere açmadan klimanın serinliğine sığınıyorum.
Bugün abiden kalan kıyafetler yıkandı,asıldı. Bir beşik almayı planlıyordum ama sanırım İkea karyolamızı kullanıcaz yine.Yeni iki takım hastane çıkışı dışında aklımda alacak bişey yok.İhtiyaç oldukça alışverişe çıkmak daha mantıklı geliyor.
Hadi hayırlısı demekten başka yapacak bişey yok galiba:)