Çocuklarla Davraz Kayak Merkezi

Salda Gölü, Burdur

Oğlumuzun ilk yarıyıl tatilini yaşıyoruz. Bu seneye kadar özel kreşte olduğundan 15 günlük tatil olmamıştı hiç. Benim yıllık iznim sadece 14 gün onu da başka planlara saklıyorum. Tatilin ilk haftası Max geldi taa Kamboçya’dan. Bir kaç günü onunla geçirdiler, eski kreşlerinin ana sınıfına gittiler 3 gün. Benim için oldukça yorucu oldu. Getir-götür işleri nedeniyle. Max’ı gönderdikten sonra planını daha önceden yaptığımız Davraz için cumartesi sabah erkenden yollara düştük. Bodrum’da büyümüş kara hasret çocuklar olarak kar-buz gördüğümüz her yerde durduk başlangıçta. 

 5-6 saat sürer denen yol molalarla 7-8 saati bulur diye tahmin ettiğimden yanımıza epey abur cubur, yiyecek vb aldık. Kıyafetler zaten malum. Arabanın her yeri montlar, şallar, ufak büyük battaniyeler, yedek kıyafetlerle tıka basa doldu. 


İlk molayı Muğla çıkışında karlı dağ manzarası ile dikkatimizi çeken Köşem restoranda verdik. Tam orta yerdeki kocaman şöminesi ile harika bir dinlenme noktası oldu. Güzel bir kahvaltının ardından Burdur ve Denizli’yi geçerek Isparta’ya vardık.

GPS’le gittiğimizden biraz tali yollara sapmış olduk ve gidişte Salda gölü, dönüşte Honaz Milli Parkını gördük. Salda gölü, Dalyan’a  gittiğimizde Türker’in gösterdiği videolardan aklımda kalmıştı ve GPS ekranında görünce mutlaka gölün kenarına kadar gitmek istedik. Tabi çok soğuktu ve uzun kalamadık. 

Isparta’ya üç buçuk gibi ulaştık. Oteli bulup yerleştik. Booking’den yer ayırtmıştım. Memnun kaldık. (Iyaşpark otelle ilgili yorumumu dilerseniz ilgili siteden okuyabilirsiniz.) Otele girdiğimizde ilk duygum ”Yaşasın sıcak” oldu. Çok iyi ısıtılmıştı her yer. Odamızda küvet olmasına ayrıca sevindim ve çocuklar mutlaka banyo yapmalı dedim. Dinlenmeye çalıştık biraz, televizyonda Kayıp balık Nemo vardı ve hevesle izledik ama oğlanlar kudurdu da kudurdu. Odadaki şifreli kasanın tuşlarına basmaktan usanmadılar. Altı gibi çıktık. Biraz dolandık, küvet için köpük aradım, bulamadım 🙂

Akşam yemeği için kebapçı Kadir’e gittik. Bakır bardaklardaki tarçınlı gül hoşafı ve eti ben çok beğendim, eşim yağlı buldu. Oğlanlar restoranda da çılgın atınca çabucak otelimize döndük. Küveti doldurduk, küçük dalin şişesini boşalttık, çok mutlu oldular, bir saatten fazla oynadılar su içinde. Zorla bir kez saçlarını yıkayıp çıkarttım. Odanın çok sıcak olması ilk anda hoş olsa da gece rahatsız oldum. Peteği kapatmaya cesaret edemedik dışarısı soğuk olunca ama sabaha karşı kalkıp kapattım ve derin bir nefes aldım. Keşke baştan kapatsaydım. İlave tek yatak koydurtmuştuk, Eren’i aramıza aldık. O da biz de rahat edemedik. Çocuk sabaha kadar kendini ordan oraya attı.

Isparta bende, ruhu olan, sevimli, düzenli bir şehir izlenimi bıraktı.

Pazar sabahı kahvaltı sonrası Davraz’a hareket ettik. Güneş pırıl pırıldı, yollar tertemizdi. Çok rahat bir şekilde bir saat bile sürmeden ulaştık.

Bu bizim hayatımızda ilk kayak merkezi deneyimimiz olduğundan (10 yıl önce turist gibi Ilgaz’a çıkmıştık) biraz şaşkın dolandık etrafta. Gideceklere tavsiyem merkeze on kilometre kala perçem kaya benzeri ismi olan bir kayak odası var. Oradan kıyafetinizi, kayaklarınızı kiralayıp yukarı öyle çıkın. Yoğun sezonda epeyce kuyruk oluyormuş. Davraz çok kalabalıktı, uzaktan bakınca avm kuyruğu gibi teleferik sırası vardı, cesaret edip giremedim bile.

Emre bir saat ders aldı. Kızakla kaydı, babasıyla tepelere tırmandı. Çok mutlu oldu, tekrar gitmek istiyor ama bu kadar uzun yolculuk yapmak istemiyor 🙂