Sen misin geç uyuma sorunumuz çözüldü diye aleme ilan eden?Bu akşam aldım boyumun ölçüsünü.Sekiz gibi uyuyan minik sekiz buçuk gibi mızırdanınca emzirmek için aldım.Emdi beyefendi ve birden oturuverdi kucağımda,bakışlar cin gibi.Sanki saatlerdir uyuyor.”Tamam” dedim ”Bittim ben”.Herşey başa dönüyor.Şimdi on ikiye kadar oturacak bizimle,sabah da ona kadar uyur.Gene de ”Allah’tan ümit kesilmez” diyip emzik-pışpış ikilisine sarıldım.Pek uyuyacak gibi görünmese de itiraz da etmedi.Bir on dakika kadar pışpıştan sonra gözler kapandı ama dalmadı.Bir saate yakın böyle devam ettik.Yatağa koyuyorum ayılıyor,alıyorum dalıyor.Sinirlerim bozuldu.Evde de misafir var,Allahtan yabancı değil..
Sonuçta uyumaya devam etti zor da olsa ;ben de bir dahiliye sözlüsü atlatmışım gibi başağrısına yakalandım.Zor bu uyku meselesi zor,bir kez daha anladım.