Kadından Kentler, Murathan Mungan

”Değişmeyen gerçekler yalnızca yorduğuyla kalıyor. Nasıl oluyor da bu konuda yazılmış onca öykü, onca roman hiç okunmamış gibi oluyor! (s.29)

”Bir Istanbullu’nun iki şeyi bilmesi gerekir derdi anneannem. Çiçeklerin ve balıkların mevsimini. Haa, bir de rüzgarlarını tanıyacaksın Istanbul’un. Lodosu, poyrazı, karayeli, keşişlemeyi..” (s.34)

” En önce mimozalar açar en son ıhlamurlar..” s.35

” Tuzaklarla dolu hayatta atlatılmış her kötü olasılığı hatırlamanın, insanın içinde pusuda bekleyen dehşet duygusunu yeniden harekete geçirdiğini biliyor. Zaten S evgi için hayat hep tekinsiz, kuşku uyandırıcı; her an her şeyin olabileceği güvenilmez bir şeydi. Hayatı herhangi bir insan gibi değil, sürekli başına gelecek talihsizlikleri bekleyen bir suçlu gibi yaşadığını hissettiği zamanlar çok olmuştu.” (s.42)

” Yoksulluk duygusu bir rutubet gibi içine işlemişti, hiçbir zaman bunun ezikliğinden kurtulamadı.” (s.43)

” Eşya öksüzü bir çocukluğun sinsi sızısının insanın göğsünden kolay gitmediğini biliyordu bir tek. ” (s.57)

”Nedenini bilmeden ağlamıştım. Nedenini bilmeden ağladıklarımızın içimizden hiç gitmediğini artık biliyorum.” (s.125)

————————————————————————————————————-

Yıllar önce okuduğum Kadından Kentler’i sahaftan alıp bir daha okudum. 2008’de ilk basımı yapıldığında sanırım Erdal hediye etmişti fakat kitabı ödünç verdim ve geri gelmedi diye kalmış aklımda.

Mungan’ın kalbimdeki yeri başkadır. Kadınlık olgusunu onun kadar iyi anlatan yazar var mıdır bilmem. Üç Aynalı Kırk Oda benim başucu kitaplarım içinde ilk beşte yer alır. Bu kitapta ise sanki tekrar edile edile büyüsü azalmış cümleler çok fazlaydı. Azıcık sıkılarak okudum :((

Kadından Kentler bir öykü kitabı. 16 öykü boyunca Mungan kadınlığın onlarca halini, duygusunu kocaman bir yapboz gibi yüzlerce parçaya bölerek anlatıyor. Resmin bütününe baktığımda benim için hüzün ön planda. Eş olmanın, anne olmanın, ayakları üstünde duran güçlü bir kadın olmanın ne kadar ağır bedelleri olduğunu yeniden hissediyorum.

Zaman zaman hepimizin sorduğu o soruyu Murathan da soruyor:

Eminim cevabı o da bilmiyor ama bu soruyu sorabilmek bile yeterli değil mi bazen?

Puanım elbette torpilli; 10 üzerinden 8 .