Eren 4 yaşında :)

Dört yaşında minicik bir adam oldu benim oğlum. Uykudan bile gülerek uyanan Eren’in varlığı tüm evi ısıtıyor desem abartı değil.

Lütfiye Teyzemiz, Beyza, Eliz, Eliz’in babası Hakan, Beyzanın annesi Zeynep bizi yalnız bırakmadı. Pastayı Bitez’deki Buğday’dan aldım.

Eren neler yapıyor?

Çok güzel popo dansı yapıyor. Sorduğum sorulara cevap vermek istemiyorsa g.t-b.k diye cevap veriyor. Sert sessizleri hala peltek söylüyor ve bunu kendisi de fark ediyor. Tıpkı abisi gibi yemek konusunda çok seçici ve giderek zayıflıyor. Banyoyu sevmiyor. Abisi ile eş zamanlı online oyun oynamaktan çok keyif alıyor. Bazen hiç beklemediğimiz bir cümle patlatıp hepimizi kahkalara boğuyor ya da şaşırtıyor. Mesela bu sabah babasının kucağında idi ve odanın ortasındaki lambaya dokunmak istedi , sonra da şöyle dedi: ”Hayalim bu lambanın en tepesine dokunmak”

2 ay okula gitmedi ve 18’inde başladı Emre ile. İlk haftada kusma, ikincide krup sebebiyle salı-çarşambaları gidemedi. İlk kez bu sabah ağlamadan ayrıldık. ”Sana bir şey söyliycem” fiks cümlesi ile beni en az 15 dk sınıf girişinde bekletti ve mecburen kopararak ayırdıkları dört sabahtan sonra tüm gün kalbim parça parça dolaştım.

Emre ile sürekli bir yarış halinde. Malesef ortak tek konuları da dijital oyunlar. Neredeyse boyları eşitlendi. Onu en çok eğlendiren de ağlatan da abisi.

İyi ki doğdun Eren.İyi ki doğdun..