Eren’in kreş işi bitti. Mezuniyet partisi yapıldı. Türk filmlerinde düğün olur, SON yazar ve film biter; gerçekte ise her şey yeni başlıyordur. Pekala çocuklu hayata uyarlanabilir bir durum bu. Okullar kapandı , peki ya sonra?
Emre 15 hazirandan beri yani üç haftadır evde. Eren’i de geçen hafta Emre ve Ecem’le bıraktık. Daha ilk günden okul lafı başlasın istemedim. İşin aslı ”Getir-götür” beni çok yoruyor, fiziksel yorgunluk bir yana sürekli didişmeleri, Eren’in ne olduğunu / nasıl cevap vermesi gerektiğini düşünen ama işin içinden çıkamayan şaşkın bakışları, Emre’nin ona mütemadiyen ”yalan söylüyorsun, hile yapıyorsun ” demesi, daracık bir arabaya konunca iyice azan bu haller..Kaldıramıyorum doğrusu. Emre’yle tatlı tatlı konuşuyoruz, sert sert azarlıyoruz, bağırıp çağırıyor ya da görmezden geliyoruz ama olmuyor. Elinde değil. Anlıyorum onu. O kadar dikkat ediyorum kendimce ; etiketlemiyorum, sen büyüksün muhabbetine girmiyorum, onu da öpüyor okşuyorum ama yok. ”Eren’i sevmiyorum” diyor açıkça. Beni değil de Eren’i üzüyor bu cümle diye üzülüyorum.
Göz görmeyince gönül katlanır ; gün boyu nasıllar bilmiyoruz ama bize yansıyan bir vukuatları olmadı. Eren bir gün havuzda düşüp kafasını çarpmış, ertesi gün pufa çarpıp göz kapağını kızartmış gibi şeyler. Aralıksız açık Play Station, dilini bilmediğimiz oyunlar can sıkıcı. Futbola sardılar da neyse ki FİFA vb muhabbetleri var. Yine de günleri bomboş geçiyor. Dağda bayırda, sokakta oyun işi de yok. Bodrum’da yaşamamıza rağmen. Öyle olsa okulun adını anmam.
Sonuç olarak Emre’nin üç arkadaşının gidip olumlu şeyler söylediği Amerikan Kültür Kolejinin yaz okuluna bugün bıraktım. İlk gün şaşkınlığı ile pek ses etmeden kaldılar , bakalım çarşamba günü götürebilecek miyim? Program hoş, dans, müzik , drama, ingilizce-ispanyolca- robotik , yüzme..Ama artık bu okul lafını nasıl kodladıysam beynime onlardan çok ben zorlandım. İlk günün sonunda ikisi de memnun göründüler, bakalım arkası nasıl gelecek.
Bodrum’da yaz okulu araştıranlar için seçenek çok. Patika Yuva yazın kapanmıyor zaten ama yüzme dersiyle beraber 2200 lirayı bulan rakam yüzünden Patika’yı baştan eledim.
Bitez Devlet’in spor kulubü kurduğunu, salon hokeyi (adını bile ilk kez duydum) takımında az çocuk olduğunu, Emre’yi takıma yazdırmanın iyi fikir olduğunu düşünmem, derslerden kopmasın ve bursluluk sınavlarına hazırlık olsun diye Deniz hocayla haftada en az bir kez özel ders yapmasını istemem ama getir götür yapması gerekenin ben olması, sıcaklığın 35-40 arasında seyretmesi gibi şeyleri de düşününce yazın yeni başlamış olması beni ürkütüyor.
Bunlar dışında işle ilgili her şey yolunda. Ağustosun son on günü izin planlıyorum ama rezervasyon, belirlenmiş rota vb yok. Berlin’den hiç ses yok 🙁 Bu yaz da böyle mi geçecek? Geçti bile belki de.
Sitenin havuzu bizi kurtarıyor. Evin ilk kalemde yapılacak işlerini bitirdik. Kitaplık (Evet, ilk kez kitaplık !) yaptırıldı, perdeler takıldı. Çelik kapı gelecek birkaç güne. Kanepeler kışa değişecek, yerler de öyle. Oldukça farklı görünüyor oturma odamız, güzel bir resim bulup koyacağım.
Kitaplık için ayrıca bir yazı yazacağım.
2019 yaz..Şimdilik bu kadar.
