Bu Aralar Hayat, Yoğun Sisli, Bulutlu

Bipolar hallerde salınıp duruyorum. Fonda ”Bazen neşe bezen keder, hayat böyle geçer gider ”çalıyor. Bu aralar en çok minnet duyduğum şey mesaili ama rahat bir işimin olması. İşe gitmek bomboş geçen günlere bir çerçeve çiziyor. Yataktan kalkmak, evi toplamak, saçımı taramak için bir sebebim oluyor.

Geçen hafta Emre’nin deneme sınavındaki boşları ve yanlışları görünce okula bir çıkarma yaptım. Onunla konuş bununla dertleş derken sağ olsunlar ciddiye alıp ellerinden geleni yaptılar. Biz de günlük 1-2 saat ders tekrarı  ritüeline başlamıştık ki yazılı haftası geldi ve hop, eskiye dönüverdik. Bu okul-eğitim-sınav işleri evliliğin de ebeveynliğin de büyük sınavlarından biri. Travmanın ağa babası. 2024’de Maarif Modeli adı altında kimsenin ne olduğunu bilmediği bir şeye geçildi. Ne kadar anlamsız-saçma bir şey olduğunu hiç anlatmayayım ama ekranı büyüterek (sanırım bloga cep telefonundan  girdiyseniz ekranı büyütebiliyorsunuz) şu sorulara bakın:

Emre, bu yıl robotik takımında  ve pek hevesli. Geçenlerde FLL (First Lego Lig demekmiş) toplantım var dediydi. Bir heves ben de baktım. Sıkıcı mı sıkıcı bir öğretim görevlisi 1 saat boyunca arkeoloji anlattı. Bu senenin temasıymış. Aklıma ta Bodrum Kitap Günleri’nde dinlediğim bir arkeolog geldi. Webden eski programı bulup ismine, oradan da insta hesabına ulaştık. Yeni kitabı çıkmış, yoğunmuş. Ocak ayında toplanabiliriz ama önce gençler için yazdığım kitaplarımı okuyun demiş.

Emre’nin boyu uzamayacak diye endişe edip doktor-diyetisyen vb dolaşmıştık 2 yıl önce. Yaşıtlarının yanında hâlâ ufak-tefek ama bence anormal bir durum yok . Eski resimlerle kıyaslayınca büyümesine hayret ediyorum. İştahı biraz da olsa arttı. Sabahları koca bir tabak pankek yiyebiliyor. Yemeklerde de porsiyonları baya büyüttüm. Okulda patates-patlıcan oturtma, lazanya gibi değişik şeyler yiyip evde anlatıyor. Babası geçen akşam şakadan terlik fırlattı, o da lambaya çarptı. Ben o kadar uzun değilim diyip kendince her lambanın altından geçişte sanki kafası lambaya değiyormuş gibi eğiliyor. Babasıyla çok tatlı ve şeytan tüyü var dediğimiz tarzda dalga geçiyor. Sosyal zekası yüksek, esprili.

Amazon’dan çok faydalı bir aylık takvim aldım; görselde duvara yapışık görünüyor. Futbol, diş randevusu, yazılılar… Hepsini yazıyoruz. Çok iyi oldu. Tavsiye ederim.

Patika ziyareti sonrası instada Cadılar Bayramı ilhamları ararken şu üstteki hesaba (@nataliekoneshnikova) denk geldim ve mest oldum. Nasıl yaratıcı işler, nasıl bir estetik.

Bir kitapçıda tek başıma saatler geçirdim ve Tudem yayınlarının şahane işlerini keşfettim.

Eren, bu sene de piyano sınıfında. Enstrüman tam kapının ağzında, çoğu zaman vestiyer gibi kullanıp üzerine anahtar vb koyduğumuza üzülsem de oğlum baya güzel piyano çalıyor. 40 yılda bir de olsa. Ne mutluluk.

Sabahlar pek güzel. Uzun yürüyüşler yapmıyorum bu yıl ama yapabilirim. Evde pijamalarımla egzersiz daha kolay ve uyaransız. Her an rahatsız edilme endişesi olmadan hafif spor yapmak benim olayımmış.