Tek Bir Kitap Okuyacak Olsaydınız?

Aralık 16, 2014
300
Views

Okumaya olan hastalıklı düşkünlüğüm beni tanıyan herkesin malumu. Patolojik buluyorum bazen bu alışkanlığımı çünkü şizofrenik haller içindeyim a dostlar. Roman kahramanlarını gerçek sanıyorum, Keramet Mumi Keşke Memiş Efendi, Elif Şafak’ın hangi romanındaydı hatırlayamadım diye üzülüyorum kaç gündür biliyor musunuz? Yeri gelmişken kendisinden çok güzel bir söz demeti paylaşayım ve google’a teşekkürlerimi sunayım :

”Zaten keramet mumî keşke memiş efendi sık sık söylerdi: erkek kısmı, ne zaman iğreti hayallerinden kurtulmak istese, uykunun nizamına sığınırdı ve erkek kısmının gemisi batsa batsa, gördüğü en parlak ışığı deniz feneri zannedip, dümeni sığ sulara kırmaktan ötürü batardı.”
Bu kadar çok okuyan birinin böyle bir kitaplığı olmalı değil mi? (Hatta böyle bir kanepesi mümkünse). Benim zavallı kitaplığım  resmi koyulamayacak kadar perişan ,o kadar söyleyeyim. 
Okuduğum tüm kitapları saklasaydım bir oda dolusu kitabım olurdu ama saklamıyorum çünkü nicelik peşinde değilim hepsinden önce. Bin tane çerezlik kitap okumaktansa bir tane esaslı kitabı bin kere okumayı tercih ederim. 
Fi’de , Bilge’ye, ”Tek bir kitap okuyabilecek olsaydınız hangisini okurdunuz? ” diye sormuşlardı, Bilge ” Ayn Rand ;Hayatın Kaynağı” demişti. Çok düşündüm bu soru üzerine , cevabımı bulamadım..Hala düşünüyorum…( İç ses: Ne yani, okuduğumu söylediğim yüzlerce kitabın içinde bir tane bile vazgeçilmezim yok mu benim? Tutmayın beni, atlayacağım en yakın köprüden.)
Kısa bir süre önce kitaplarımı elden geçirdim, tekrar tekrar okumak istemeyeceklerimi ayırdım. Belki elli, belki de daha fazla kitabı çanta çanta taşıdım. Sağa sola dağıttım. Bir daha elime almayacağım bir sürü kitap.Hem yer kaplıyor, hem dağınıklıga yol açıyor hem gözümü yoruyor sonuçta.
Hayalimdeki okuma köşesi ise şöyle: 
Yalnız ben sırtımı denize dönmezdim. Deli miyim canım? Bol sütlü kahvemi ya da taptaze çayımı içip,  arada sırada denize göz atmak varken niye duvarlara bakayım?
Ya da böyle:
Yazının ana fikri: Kimmiş bu Ayn Rand? Hemen okumalı 🙂

Not: Çok düşündüm. Galiba benim en sevdiğim kitap ”Mahrem”. Elif Şafak’ın Siyah Süt’ü yazıp popüler olmadan önceki o nefis döneminden. 


Kategori:
Kitap Yorumu

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir