Olgunlaşmamış Ebeveynlerin Yetişkin Çocukları, Dr.Lindsay C. Gibson

Şubat 10, 2018
464
Views

” Umudum duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynlerin çocuklarında uyandırdığı duygusal acıdan ve karışıklık hissinden kurtulmanızdır. Bu kitap kendinizi artık başkalarının baskısı altında olmayan değerli bir insan olarak görmenizi sağlarsa görevimi yerine getirmiş olacağım. ”

”Duygusal olarak olgunlaşmamış bir ailede büyümek yalnızlık içeren bir deneyimdir. Duygusal yalnızlığı bir boşluk ya da dünyada yalnız olmak olarak adlandırabilirsiniz. Çocukların anababalarının duygusal olarak olgunlaşmadığını anlaması mümkün değildir. Onların sahip olduğu tek şey boşluk hissidir. ”s.23

” Duygusal yakınlık, herhangi bir konuyla ilgili tüm duygularınızı söyleyebileceğiniz bir kişinin olduğunu bilmektir. Gerçekten olduğunuz gibi görünmenizi sağlayan son derece tatmin edici bir histir ve böyle bir şey diğer kişi sizi yargılamak yerine yalnızca tanımaya çalıştığında var olabilecek bir şeydir. ”s.24

” Duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynler çocukları üzülürse sinirlenir ve çocuklarını rahatlatmak yerine cezalandırırlar.”s.25

”Duygusal yalnızlık çeken çocuk başkalarının gereksinimlerine öncelik vermeyi bir ilişkiye kabul edilmenin bedeli olarak öğrenebilir. Herkesi kendi duygusal gereksinimlerinin az olduğuna ikna edebilir. Çocukluklarını geride bırakmaya isteklidirler. En iyi çözümün hızlı bir şekilde büyümek ve kendilerine yetmek olduğunu düşünebilirler.” s.28

”Olgun olmayan ebeveynler çocuğuyla duygusal bir bağ
kuramadığından, çocukları karşılanmamış duygusal gereksinimlerini, gelecekte
nasıl karşılayacakları ile ilgili iyileştirici fanteziler kurar. Benim rol-benlik
diye adlandırdığım özel bir aile rolü bulmaya çalışırlar. Rol-benlik meşgul  anne babaların dikkatini çekmek için
tasarlanmıştır.” s.114
”Çocuklar, çocukluk acılarını ve duygusal yalnızlıklarını
iyileştirecek şeyin kendilerini değiştirmekte ve gerçekte olmak istediklerinden
farklı bir insana dönüşmekte yattığını düşünürler. İyileştirici fantezilerin
hepsinin teması budur ve dahası, herkesin iyileştirici fantezisi keşke ile
başlar. Örneğin, insanlar daha fedakar ya da daha çekici olsalar daha fazlası sevileceklerini
düşünürler. Yetişkinlik dönemine girdikçe en yakın ilişkilerimizden iyileştirici
fantezilerimizi gerçekleştirmesini  gizlice bekleriz. .s.113
”Bir çocuk olarak ebeveyninizin ihtiyaçlarını karşılayacak
uygun bir rol bulduysanız muhtemelen bu  rol-benlikle kolayca özdeşleştirilirsiniz. Bu süreçte aile sisteminde ihtiyaç duyulan benliğe geçiş yaparken
kendi gerçek benliğiniz gittikçe daha görünmez bir hal alır. Rol benlik
durumundayken gerçek ve memnun edici bir ilişki yaşayamazsınız Gerçek benlik olmadan iki rol benlik arasında oynanan bir ilişkiye sahip olursunuz.”S.117
ӂocuklar duygusal yoksunlukla
başa çıkmak için iki yola sahiptir. Sorunlarını içselleştirmek  ya da  dışsallaştırmak. İçselleştiren çocuklar,
sorunları değiştirmenin onlara bağlı olduğuna inanırlarken, dışsallaştıranlar bu değişimi başkasının yapacağına inanır. S.120
”Eğer bir içselleştirici iseniz, başkalarının iç
dünyalarına karşı  nasıl bu kadar tetikte olduğunuzu merak edebilirsiniz. Dışsallaştırıcılara
davranışlarının bir sorun olduğu söylenirken, içselleştiricilere kendi
doğalarının bir problem olduğu mesajı verilir.” s.137
”Eğer içselleştiriciler arasında ortak bir şey varsa o da
kendi iç tecrübelerini paylaşmaya ihtiyaç duymalarıdır. Onlar insanların
bağ kurmak için verdikleri işaretlere bakarak içlerini okur, bu durum herkesin
onlarla sohbet etmesi gibi sosyal bir dürtü değil  aksine onları anlayabilecek, hemfikir
oldukları insanlarla kalp kalbe, güçlü bir bağ kurma arzusudur. Onlar için bir
insanla anlaşmak kadar büyüleyici hiç birşey yoktur.” s.138
”İçselleştiriciler başkaları için sürekli sorumluluk
aldıklarından en küçük fark edilişte bile derin bir minnet duyarlar, aslında bu içselleştiricilerin özelliklerinden biridir, herhangi bir fark ediliş ya da
özel ilgi karşısında en üst seviyede, minnet duymak.” s.146
”İçselleştiriciler bazen ilişkilerinde her iki tarafın da
rolünü üstlenerek, duygusal boşluğu doldurmaya çalışırlar, örneğin birisi işlerini
zorlaştırdığında bile o kişiye sabrından dolayı teşekkür edebilir. Yada asla
karşılığını alamayacakları bir düşüncelilikle benmerkezci insanlara el
uzatabilirler.” S.153
”Birçok içselleştireci, bilinçaltında bir kişinin kendini
ihmal etmesinin iyi bir insan olduğunu
göstereceğine inanmaktadır.” s.155
”İnsanların çok uzun süredir oynadıkları ve kendilerine büyük
gelen rollerinden uyanışları başarısızlık ya da kontrolü
kaybetme hissiyle başlar. Depresyon, endişe, kronik stres ya da uyuyamamak
gibi ağrılı semptomlar gerçeği yeniden yazmak için eski stratejilerin
sürdürülemez hale geldiğinin işareti olabilir.” s.159
”Duygusal olarak olgunlaşmamış insanların baskın olduğu
ailelerde bağımlılık ve rol yapmak, aileyi bir arada tutmak için değerli
görülür. Elbette gerçek iletişim ve gerçek yakınlık, bu tür ailelerde yoktur ve
kimsenin gerçek benliği asla bilinmez ama dahası, bağımlı ailelerde biriyle
bir sorun yaşıyorsanız bu kişiyle doğrudan konuşmak yerine başka biriyle
konuşursunuz.” S.184
”Ailenizin birşeylerden sürekli şikayet etmeleri, amaçlarının daha iyi
hissetmek olduğu anlamına gelmez; bu sizin yorumunuz, onlara kibar davranın ama onlar için üzülmeyin. Onların iyileştirici hikayeleri ve rol benlikleri
daha fazla acı çekmeyi ve şikayet etmeyi gerektirebilir, kendi yolunuzu terk
etmek ve onları arkadan itmek, sizin işiniz değil. Eğer bunu yaparsanız
muhtemelen her şey daha da zorlaşacak ve tatsızlaşacaktır.” S.192
”Bir an durarak, kendinize gerçekten anne babanıza ihtiyacınız
olup olmadığını sorma fikri radikal görünebilir ama ancak aile rolleri veya
fanteziler dışında ebeveynleriniz onlardan bir şey isteyebileceğiniz türden
insanlar olmayabilir. Bu nedenle onlara duyduğunuz ihtiyacın gerçek mi yoksa
karşılanmayan çocukluk gereksinimlerinizden mi kaynaklanıp
kaynaklanmadığını düşünün. Sizin gerçekten istediğiniz şeye şu anda sahipler
mi?” s.218
(Benim notum: Çözüm önerileri bakımından biraz fakir kaldığını düşünüyorum ama sadece içselleştirici- dışsallaştırıcı tanımları bile ufuk açıcı. Okumakta fayda var. )
Kategori:
Kitap Yorumu · Psikoloji

TÜM YORUMLAR

  • bir içselleştirici olduğumu öğrendim elif hanım, bu kadar şeyi nasıl okuyup anlayıp yazıyorsunuz, maşallah diyorum gerçekten.

    aliye Haziran 7, 2022 1:46 pm Yanıtla
    • Evet, bunu öğrenmek bana çok iyi gelmişti. Sen nasıl hissettin? Oldukça faydalandığım bir kitaptı, tavsiye ederim Aliye.

      Aydınlık Yüz Haziran 8, 2022 1:18 pm Yanıtla

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir