Özgür Bir Kuş Neler Yapar?

İstifa edeli neredeyse bir ay oldu. Bu bir ayın ilk on beş günü  şubat tatiline denk geldiği için çocuklar ve misafirlerim olan iki genç kızla genellikle evde yemek, kek, kurabiye, biraz gezmek dolaşmak şeklinde geçirdik. Bu sene hiçbir bölgede tam anlamıyla kış olmadığı için, Bodrum’un nasıl olduğunu tahmin edebilirsiniz, genellikle son derece ılık hatta sıcak insanların tişörtle dolaştığı bir kış geçiriyoruz.

Bodrum’a geldiğim ilk günden beri çalıştığım için eğer çalışan bir kadın olmasaydım tüm gün sokaklarda olacağımı, yeni mekanlar keşfedeceğimi düşünürdüm. Tabii işin aslı öyle olmuyor. Yalnız başına ne kadar dolaşsa da insan, mutlaka bir sohbet, bir arkadaş istiyor. Herkes çalışıyor, herkesin bir meşguliyeti var, çat kapı kimseye gidemiyorsun. Şikayetçi değilim yalnız başıma yapabileceğim pek çok güzel şey var. En önemlisi telaşsız yaşamak; koşturmadan çocukları okula götürebilmek, bir toplantı olduğunda, rahatça katılabileceğini bilmek, kimseden izin almak zorunda olmamak.

Gerisini resimlerle anlatayım.

Hiç hesapta olmayan ve çok keyif aldığım bir uğraşım var. Sevgili arkadaşım Kadın Doğum Uzmanı Aybala Akıl’nın web sitesi için doğumla ilgili kitaplar okuyor ve bir kitap köşesi hazırlıyorum.  Göz atmanızı tavsiye ederim, kapsamlı bir internet sitesine sahip kendisi. Şu ana kadar üç tane yazı yazdım, sırada bekleyen dört  kitap daha bulunuyor. Şimdilik.

”Bodrumda kış günü, nerelere gidilir ne yapılır?” etkinlikleri kapsamında ilk uğrak yerim, merkezde bulunan Salt &Sugar isimli kafe oldu. Merkez marinanın hemen karşısında bulunan bu kişilikli kafeteryanın sahibi Çiğdem Hanım gerçekten çok hoş bir kadın ve ortam çok sakin. Yabancı turistlerin de tercih ettiği ve sıklıkla uğradığı kafeye daha sık uğramak lazım.

İnstagram’dan görüp pek merak ettiğim, Ortakent’te bulunan Mini Coffee Shop. Köyün içinde, sakin buluşmalar için ideal

Peki inanamasam da bize bir Paris yolu görünüyor. Henüz  dersimize çalışmaya başlamadık. Paris’te ne yapılır acaba?

Uzun zamandır görüşmediğim eski bir arkadaşla içilen kahve ..İşte özgürlük böyle bir şey, yapamadığım birçok şey için vakit bulmak … Vakitten daha önemli olan bunları yapma isteğinin olması;  belki de buna kısaca yaşama sevinci demek lazım.

Bodrum’daki  pek çok insanın severek gittiği özel kütüphane Zai gerçekten çok şık ve de seçkin fakat ben şunu anladım : Benim okumam ve yazmam dikkat gerektiriyor. Mekan ne kadar güzel olursa olsun etrafta birileri  konuşurken, girip çıkarken, bir şeyler yerken yani daimi bir hareket varsa kafamı toparlayamıyorum

Evet, inanılmaz ama Suavi konserine gittim, tek başıma. Sevdiğim tek şarkısı olan Yalıçapkını’nı canlı dinlediğim için çok mutluyum.

Bodrum’da kişi başı kahvaltı fiyatı 35 lira olduğundan beri hiç kahvaltıya gitmiyoruz, tek istisnamızı  bu haftasonu  Ceviz için yaptık.Burası çocuklar için ideal, kocaman bir kum havuzu ve top oynayabilecekleri, koşturabilecekleri bir bahçe var.

Uzun zamandır içmediğim kadar lezzetli bir çay içtiğim, Ortakent taş fırınından öğrendiğim çay markasını henüz denemedim

Emre hep aynı kitapları okumaktan çok sıkıldığını söyleyince utanmayı bırakıp bir arkadaşımdan çocuk kitabı istedim.  Meğer tam adamına sormuşum, bu seriye bayıldık.

İşte benim en sevdiğim ortam: Sohbet edebileceğim bir dostla içilen çay ve belki de yanında minik bir kurabiye. En kral kafeye on basar.

Evde çürümeye yüz tutan mandalinalar olunca marmelat yapmayı denedim. Elbette internetteki tariflerle. Biraz sulu olsa da tatlı lor peynirinin üzerine döktüğümde harika oldu.

Yazılarımı okuyanlar bilir, ev konusu benim için her zaman bir dert, geçenlerde bir arkadaşım uğrayacağını söyledi. Evime ilk kez gelecekti, şöyle derinden bir temizlik yapayım dediğimde bütün bir günümü sadece oturduğumuz odada geçirdim. Kırmızı perdelerin oturma odasına çok kapattığını fark ettim. Ortadaki renkli kilimi çok beğensek de maalesef kayıyor ve çocuklar için pek uygun değil.

Tabii ki İmge kafe ve alışveriş her zaman yapabileceğim şeylerden ikisi. İmgeye iki kez uğradım ve bol bol vitrin bakıyorum fakat  ekonomik anlamda önümüzü  göremediğimiz için alışveriş konusunda kendimi tutmaya çalışıyorum.

Doğrusunu söylemek gerekirse bir aydan sonra bile sanki hiç çalışmamışım gibi geliyor. Olumsuz anılar çok çabuk unutuluyor. . .