Okullar kapanalı ve işin tam da merkezinde olmamıza rağmen durumun ciddiyetini idrak edeli tam 1 ay oldu. Ne yalan söyleyeyim okullar tatil edilene kadar zinhar inanmak istemedim Covid 19’un bizi ezip geçeceğine.
İlk 15 gün ciddi bir panik yaşadık. Hastanede her kafadan bir ses çıktı. Şükür ki çok gayretli ve serin iki enfeksiyon hastalıkları uzmanımız son derece sakin bir başhekimimiz ve birkaç gayretli hemşiremiz var ve geçen hafta itibariyle yeni sisteme uyum sağladık gibi.
Bodrum’da öyle dehşetli bir tablo yok. Umuyoruz ki böyle devam eder. Şu ana kadar 4 personelimizde PCR pozitif. Entübe olan yok. Eşim birkaç pozitif hasta entübe etti ve sevk etti o hastaları. Halen yoğun bakıma hasta kabul etmiyoruz.
Pzartesi-çarşamba-cuma yarım gün siteden bir hanım temizlik için geliyor. Onun da iki küçük çocuğu var ve maalesef özellikle Emre onlarla pek geçinemiyor. Bugün küçük olanı itip kaktı düşürdü filan. 1 mart gibi henüz Covid hayatımıza girmeden başlamıştı . Sözde çocuklar okulda biz işte olacaktık. Hayat işte şimdi haftanın üç günü beraberiz. Miniklerle kahvaltı yapıyoruz..Yalnız net olarak söyleyebilirim ki eve birinin gelip çamaşırları toplaması katlaması bulaşık makinesini boşaltması süpürge yapması benim için mutluluğun tanımıymış. Ev işi denen şey hele ki evde çocuklar varsa öyle nankör öyle bıktırıcı bir mücadele ki sadece yatakları toplayıp mutfağı adam etmeye uğraşsam bütün enerjim tükeniyor. Çocuklara ders çalıştırmak dip köşe kurcalamak gibi işler bana uzaya gitmek gibi görünüyor. Kırk sonrası aydınlanmalarından biri de şu ki ben yapabildiğim her ev işinden sonra resmen ödül / tebrik / aferin / alkış bekliyorum! On kadından dokuzunun bu işleri nefes alır gibi kolayca yaptığı düşünülürse benim işim zor.
Yine pek çok arkadaş online eğitime çabucak adapte olmuşken biz hiç o havada değiliz. Zar zor EBA derslerine bakıyoruz ve 4.sınıf videolarını gayet başarılı buldum. Özlem Yıldız ismindeki öğretmen fen-matematik-Türkçe-sosyal derslerini anlatıyor. İngilizce dinledik dün öğretmen gitar çaldı hava durumlarını anlatırken. Çok hoşumuza gitti. Herkes yeni dünya düzeni vs diyor ya aslında okulsuz hayat neden olmasın?
Netflix’de Le Casa’nın 4. sezonunu Sex Education’ı ve Unortodox’u izledim. Easy’ye göz atıyorum ama bu kadar genişlik bana bile fazla geliyor. Altered Carbon / Mindhunter / ozark / Sinner / Broadchurch gibi övüle övüle göklere çıkarılan nice yapıma bir-iki bölüm zor dayanıp bıraktım.
Covid 19’un bir faydası da bilim insanlarının o embesil şarkıcı ve boş beleş ünlüler kadar popüler olması oldu. Özellikle biz mikrobiyologlar herhalde ilk kez bu kadar değerli olduk. Herkesin kulağı aşıyı bulacak ekipte. Ercüment Ovalı deyince akan sular durmuyor mu sizce de?
