Çocukla Konaklamalı Tekne Turu ve Doğumgünü

Berlin’den döndükten birkaç gün sonra ilk kez konaklamalı tekne turuna çıktık. Pek çok seyahatte olduğu gibi ne turun rotasını biliyorduk ne de diğer detayları. Minicik kamarada dört kişi kalacağız diye düşünüp uyku tulumu bile aldık yanımıza; güvertede yatma imkanımız olsun diye. Meğer 5 kamara varmış. Tek çocuklu olan arkadaşlar büyük kamarayı aldı, ikişer çocuğu olan bizler ise iki kamara sahibi olduk.

Teknede konaklamanın en zor yanı gece uyumak ; kamaralar dar, doğal olarak rutubetli, her yer ve her şey ıslak gibi geliyor. Yine de kaldığımız teknede her kamarada tuvalet ve duş olması güzeldi. Ben 2 gece güvertede yatmayı denedim; bir gece üşüdüm, diğer gece de uyku tulumu çok sıcak ve sentetik geldi. Özetle geceler biraz zor geçti ve mümkünse günübirlik tekne turunu tercih ederim ama değer miydi? Kesinlikle değerdi.

Diğer bir zorluk da alışveriş meselesi oldu. 3 gün boyunca tüketeceğimiz tüm yiyecek ve içecekleri biz aldık. Şükür ki beyler bu işi üstlendi de kafayı sıyırmaktan kurtulduk. 3 aile olarak 7 market arabası alışveriş yaptılar. Pazardan alınanlar ve balıklar hariç. İçkilerin neredeyse yarısını geri getirdik. Maalesef içimizde iştahlı kimse yoktu, hele çocuklar neredeyse hiçbir şey yemedi. Abur cuburla gün geçirdiler. Masada o kadar et, balık, köfte varken cipsle, bisküvi ile yetinen, iki kaşık makarna yememek için bin dereden su getiren evlatlar kadar sinir bozucu pek az şey var emin olun.

Kaptanımız günübirlik tur teknelerinin yoğun olarak bulunduğu yerlere gitmemeyi uygun görüp dümeni Orak adasına kırdı. Tekneye alışma, eşyaları yerleştirme safhasını çabucak geçtik ve 2 saate yakın bir seferden sonra Orak koyuna ulaştık. Çok ama çok güzeldi. Büyüleyiciydi demek abartı değil. Pırıl pırıl, masmavi suları görünce , Bodrum’da yaşamamıza rağmen ağzımız açık kaldı. Arkadaşlar üstüne zıplanacak bir şişme trambolin tarzı bir şey getirmişti, onunla da saatlerce oynadılar. Elbette tablet-telefon çılgınlığı devam etti, sanmayın ki denizdeyiz diye unuttular.

İlk gece Orak’da, ikinci gece Çökertme’de, son gece Kissebükü’nde konakladık. Dönüş yolunda yine Orak’a uğradık. Sakin ve telaşsız bir rota oldu. Memnun kaldık. Beyler bol bol balık tuttu. Tutamasalar da saatlerce olta başında bekledi.

Arkadaşlardan biri internette 99, kitapçıda 130 lira olan Grange’ın son romanı Mermer Adam’ı almış okumak için. Kendi kitabım sarmayınca resmen kızın kitabından otlandım. 100 sayfaya yakın okudum. Nazi Almanyası’nda işlenen seri cinayetler konulu roman yine 600 sayfa ve elbette okumadan olmaz. Bir şekile alınıp okunacak o kitap.

Eren’in doğum gününü evde kendi aramızda kutlamıştık ama hoş bir anı olsun diye yola çıkmadan 2 tane pasta aldık. Diğeri tam da o gün doğum günü olan Efe içindi. Berlin’den getirdiğim led ışıklı rakamlar, birkaç süs ve teknede olmanın verdiği neşe ile güzel bir kutlama yaptık.

9 yaşındaki Eren hakkında neler söylemeli:

İlk kez bir kitabı okurken bir sayfa daha dedi bu yıl; Oz Büyücüsü. Genelde Emre uyur uyumaz kitap okumayı durdurur ve uyur. Çocuklar İçin Dünya Tarihi hala favorisi -ikisinin de- . Öğretmenleri çantalarında mutlaka bir kitap olsun demiş; Sessiz Luise’i seçti dün akşam.

Okula gitmeyi sevmiyor ama bunun bir zorunluluk olduğunun farkında ve geç kalmaktan nefret ediyor. Dün sabah yer yatağında uyanır uyanmaz öğretmen çok kızıyor dedi. Bağırmalar vs hiç tahammül edemediği şeyler. Bir kardeşiniz daha olsa senin gibi yakışıklı olurdu dediğimde her gün dövülerek mi dedi . Emre’nin onu ne kadar zorladığının bir delili daha 🙁

Bu ara Geomeytry Dash diye bir oyuna fena takık. Belki yaz boyunca aralıksız oynadı ve hiç bıkmadı. Ondan önce Rocket League vardı. Ekrana -ne olduğu fark etmeksizin – aşırı konsantre oluyor ve kapatana kadar da dış dünyayla bağlarını koparıyor. Oynadığı oyunlar o kadar hızlı, o kadar hareketli ki youtube videolarını izlerken bile epilepsi krizi geçirme uyarısını hatırlıyorum. Nasıl adapte oluyorlar o korkunç ritme bilemiyorum.

Yan yana yer yatağında yatıyor, ışıklar kapandıktan sonra yarı karanlıkta birbirimize gülümsüyor ve sarılıyoruz. Anneliğin tatlı anları.

Mantı, mercimek çorbası, tost, salamlı ekmek seviyor. Havuç, mor lahana, mısırdan oluşan salatayı da.

Üstü, başı, ayakkabıları çabucak kirleniyor ve yıpranıyor.

Hiç durmadan büyüyor..