Bu Aralar Hayat

Eylüle 2 gün kaldı! Adı bile mutluluk sebebi olan sonbahar kapıda.

26 ağustosta Emre,  matematik telafisi için yarım gün okula gitmeye başladı.

Evde çok büyük bir ayıklama-atma operasyonu yaptım. Bütün çekmeceler, hurçlar, kutular, dolap ve ayakkabılıkları boşalttım. Bu işin piri olan Marie Kondo’ya tekrar göz attım ve 8-10 koli kitap, 3-4 koli mutfak eşyası, torbalarca giysi ve çöp çıkardım. Bir cumartesi gününü Sema sayesinde sadece bu işe ayırdık.  Başka bir arkadaşım birkaç saatliğine uğrayıp yardım etti. Tek başına yapılacak iş değil.

Geçtiğimiz 14 yılın en zevkli kısımlarından biri çocuk kitapları dünyasında olmaktı. Okumayı zaten seviyordum ama çocuk kitaplarını çocuklarla birlikte okumak; işte o bir rüyaydı!

Emre bebekken okuduğumuz ördekli, kalın karton kapaklı ilk kitaptan bugüne, evimizden yüzlerce kitap geldi geçti ; (kendi paramı kazandığıma en çok şükrettiğim anların başında kitap yurdu sepetimi satın aldığım dakikalar geliyor). Satın alma geçmişime baktığımda aldığım ilk kitaplar: Aç Tırtıl ve Üç Kedi Bir Dilek’miş. Tarih 24.07.2014. Nisan 2024’deki son siparişimde ise  Babam Bana Evreni Gösterdiğinde isminde bir kitap almışım.  Aradaki 10 yılda büyük bir keyif alarak çocuk kitapları evreninde dolaştım. Büyük sadeleşme operasyonu sırasında içim ne kadar gitse de koli koli kitap ayırdım. Komşumun oğlunun havuz başında kitap okuduğunu görünce bir kısmını onlara verdim. Dolap vb uygulamalarda satmaya kalksam elbette iyi olurdu ama o işe ayıracağım enerji ve çekeceğim zahmet paradan daha önemli geldi. Kalan bütün çocuk ve yetişkin kitaplarını Uğur Koleji’nin kütüphanesine bağışladım. Hatta okulun aracı gelip aldı.

Dün sabah uyandım ve yıllardır ilk kez evle ilgili yarım kalmış bir iş düşünmedim.  Çok şaşırdım. Uyanır uyanmaz zihnime üşüşen nice şeye bile alışmışım. Sadeleşmek oldukça yorucuydu ve o kadar eşyayı nasıl dağıtacağımı düşünürken epey bunaldım ama değdi. Şu anda, neyin nerede olduğunu bilmek fazlasıyla iyi hissettiriyor. Etek askısı, giysi koruma poşeti, toz alma fırçası ve mop gibi normalde hiç ilgi alanıma girmeyen şeyler aldım; artık bu ”ev” işini bir kenara koymak ve enerjimi başka şeylere harcamak istiyorum.

2 gün önce kayınvalidem geldi. Bugün Eren’in doğum günü.

Son haftalarda çok konuşmuşum. Çok kurcalamışım. Psikologlar vs. Şimdi ne kadar gereksiz görünüyor o laflar.

Gündemde başka başlıklar da var; şimdilik bu kadarla kalayım.

Mutlu sonbaharlar 🙂

Ta 2015’de yazdığım yazıya bakın 🙂