2025 Yazı

Çok şükür temmuzun son haftasına girdik. Ege için yazın yarısı bitti demek. Denize bir kez Akçabük koyunda girebildim çünkü çocukların ve eşimin suya merakı yok.  Eren geçen hafta hemen evin aşağısındaki futbol okuluna başladı. Emre daha çok arkadaşlarıyla takılıyor ve hevesle Max’ı bekliyor. Onunla yemek için Leros dönüşü Pringles bile aldı.

Damacana çilemiz son buldu. Arıtma cihazı taktırdık ve çok rahat ettik. (1 damacanın 100 lira olması? Çay-kahve için de kullanılınca haftada en az 2 almak gerekmesi?)

Cihaz bu. Sandığım kadar pahalı değil. Kullandıkça güncellerim

Havuzdan evin görünümü

Instagram’da şu görsellere denk gelseydim sırf bu mekan için Bodrum’a gelirdim:) Ama siz yapmayın. Burası Bitez’deki Kurul Restoran. En güzel köşesini, en güzel masayı çekip koymuşlar. Köy içinde, manzarası olmayan, fahiş fiyatlı bir yer. Turist tuzağı. Evet güzel, bir ambiyans var ama giderek şunu anlıyorum: Ülkenin yüzde beşi için bu numaralar. Bizi de arada kaz gibi yoluyorlar işte. Maaşımızın yarısını 3 günlük tatile harcayalım diye.

Defter seçimi yanlış. Çok küçük amaaa… Bu iş beni değiştiriyor; şaşırarak fark ediyorum.

Dün sahilde yürürken tatlı mı tatlı Yoltaşı Kitabevi‘ne girdim. Aaa, ne göreyim, 2 gün sonra Murat Gülsoy geliyor. Koşarak gideceğiz inşallah.

Bir akşam üstü bu kadar güzel bir evin bahçesinde oturup aşktan, ilişkilerden ve bilumum kızsal şeylerden saatlerce konuşabilmek…Ne kadar şükran duysam az.

İşe gidip gelmek ( Süper serin ortam, koşarak gidiyorum) dışında bol bol okuyor ve izliyorum.  Ne kadar bol olduğunu görsellerle anlatayım 🙂

Oylum’u ilk kez okudum. Kitabın kapağı beni mest etti. 7 ya da 8 denemeden oluşuyor. Her birinde farklı bir yazar (Latife Tekin, Cevat Şakir, Bronte Kardeşler, Sait Faik aklımda kalanlar) üzerinden kendi düşüncelerini paylaşıyor.

Bu kitapların hepsi başucumda duruyor. Ruh halime göre bir ona bir buna bakıyorum .

Gülcan Özer’in kitabını çok beğendim. Tavsiye ederim.  ”Bu İlişkiyi Konuşmalıyız” ayrıca bir yazıyı hak ediyor; en kısa sürede blogda olacak.

Yakın İlişkiler Dansı , canımız ciğerimiz Harriet’imizin kitabı ve çok ufuk açıcı. Aşırı tavsiye ederim.

Yaralı Kadın’ı Jung Okumaları grubunun paylaşımlarında gördüm. Çok az baktım; pek fikrim yok.

Vazgeçebilmek, 205. baskısını yapmış! Amerikalılar bu işleri biliyor arkadaşlar. Henüz başlamadım.

Yerdeniz Büyücüsü’ne, kitap kulübünün son buluşmasındaki Ursula güzellemelerinin ardından bir cesaret başlayacağım.

Günübirlik Hayatlar’ı arkadaşımdan aldım. Okumuş muydum hatırlamıyorum. Tekrar bakacağım.

Julia Cameron’un Yeniden Başlamak… kitabını okuyalı epey oldu. Beğenmiştim fakat blogda yazmamışım herhalde. Aradım, bulamadım. İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin belki de aynı kitabın farklı yayınevi basımı olabilir. Henüz başlamadım.

Ergen Beyin Rehberi de malum. Bu kitapları hep okumak lazım .

Gelelim izlemelere:

Untamed, ”Evcilleşmemiş” demekmiş. Amerika’nın ünlü Yosemite Milli Parkı’nda çekilmiş olması ile gönlümü fethetti. 2025 yılında içinde atla gezebildiğiniz harika bir orman var. Başrole ilk bölümlerde gıcık oldum ama hikaye ve kurgu iyiydi.

Pernille, Norveç dizisiymiş. Bir önceki yazılarımdan birine gelen çok tatlı bir yorum sayesinde haberim oldu. Aşırı -bazen gerçekten aşırı- medeniyet içeriyor.

Arkadaşlar; İngiliz-İrlanda aksanları, yağmur çamur, Cillian Murphy karizması… Offf… Tadından yenmiyor, alev alev bir dizi:

Amazon’da rastgele açtım. Sevdim. Kadın detektif, entrika, seri katil hikayesi.

Yine yeniden Breaking Bad izliyorum 🙂

Sizin yazınız nasıl geçiyor?