Evet sevgili okuyucu, dünyada hâlâ huzur var. Hem de dibine kadar. Bitmiş sanıyordum ben onu; nereye gidersek gidelim asla huzur bulamayız zannediyordum. Sadece deniz, sakince kitap okuyan insanlar, bir örnek saman rengi plaj şemsiyeleri ; böyle şeyler var. Daha küçük adaların daha çok beğenilmesi gerçekmiş 🙂
Sağ olsun Bahar, feribot işlerini önceden ayarlamıştı. Halki’ye iki ayrı limandan feribot kalkıyormuş, biz otele uzak olanı seçtik. Diğerinin rotası çok daha uzun sürer diye düşündük. Erkenci kuşlar olarak hiç zorlanmadan kalktık, sakin ve bomboş – adım başı tabela, radar uyarısı, reklam totemi yok elbette- ada yollarında epeyce yol gittik. Bir yerde durup börek-çörek aldık. Şu aşağıda gördüğünüz minicik binanın olduğu minicik limandan tekne irisi bir feribota, bir sürü Avrupalı ile birlikte bindik. Zaten Yunanistan’da olduğumuz için pasaport kontrolü vs yok.
Halki’de hemen limanın dibinde bir sürü kafe var. Birine oturup kahvemizi içtik. Yanımda taşıdığım barlardan birini yedim. Bu seyahatte yaşımın ilerlediğini iyice fark ettim. Rutinlerin bozulması, farklı şeyler yemek, farklı yataklarda yatmak ne kadar zorlaşmış 🙁
Google’dan baktığımız Pontamos koyuna yürümeye başlar başlamaz evlerin güzelliği ile mest olduk. Dinlenmek için nasıl da güzel görünüyorlar değil mi? Birçok kiralık ev gördük ve tez vakitte uzunca kalmaya niyet ettik.
Bakınız aşağıdaki video ne demek istediğimi 7 saniyede anlatıyor 🙂
15-20 dakika sonra vardığımız koyda tek tesis vardı. Yerleşip kendimizi cam gibi pırıl pırıl sulara attık. Yüzmeyi 30 yaşından sonra belediye havuzunda öğrenmiş biri olarak suyu sevmem, güneşi-yazı zaten sevmem ama Potamos koyunda yüzmek (belime doladığım sünger yardımıyla) çok hoşuma gitti. Bahar’la suyun içinde lafladık da lafladık. O su altındaki balıkların peşine düştü sık sık. Bu arada kitabı çok beğendim. Adı Malma İstasyonu. Bahar denizle aşk yaşarken ben de bitmesin diye yavaş okumaya çalıştım 🙂
Fazla söze gerek yok.. Önümüzdeki yaz için, mümkünse , Halki’yi rotanıza ekleyin. Pişman olmayacaksınız.
