Ağır bir kış oldu, Bodrum’da olmak yorucuydu, evimiz dağ başında, iki küçük çocuğun enerjisine yetişmek başlı başına bir iş..Derken on gün ara veriyoruz Bodrum hayatına..Yine portakal kokulu, ılık bir şehre gidiyoruz. Belki web danışmanım Gökhan‘la tanışma fırsatımız bile olacak 🙂 Adana’da portakal çiçeği festivali var, miniğimizi babannesine emanet edip bir günümüzü Adana’da geçirmeyi planlıyoruz.
On gün boyunca cep telefonum dışında bilgisayarım olmayacak. Yazı yazmam zor görünüyor.
Umarım çok yorulmadan, gerilmeden, uykusuzluğa yenik düşmeden bu on günü tamamlar, dinlenmiş olarak (!) döneriz.
Modern insanın sahte telaşları varken dinlenmek bir hayal ; dünden beri valiz topluyorum, ne gerek var aslında bir yığın kıyafete? Her şey her yerde bulunuyor, girersin bir LCW magazasına alırsın iki eşofman altı, iki tişört. İnsanlar bir günde evsiz, barksız kalıyor, ölüyorlar mı? Bir şekilde devam ediyor yaşam, hayattan daha güçlü ne var ki?
Görüşmek üzere sevgili blog dünyası.
temsili tatil resmi |
gerçekte olacak olan . Resim şuradan |