Özlem’in Listesi 2 ve 3: Favori karakterler ve En Mutlu Anlar

Liste 2: Kitap, film vb. içinde yer alan favori karakterinizin listesini yapın.

-Dila Hanım’daki Türkan Şoray. Benim için tüm zamanların en güzel kadınlarından biri. Gerçek bir ”ikon”.

-Şeyh Yusuf Efendi : Çok sevdiğim İsyan Günlerinde Aşk’ın yaralı, bilge, müşfik ve mümin kişisi.

-Spartaküs: Ne alaka ben de bilmiyorum ama dizisini izlediğimden beri kalbimde yeri var. Aşksa aşk, cesaretse cesaret, zekaysa zeka..Çok seviyorum , diziyi birkaç kez izledim diyeyim de iyice şok olun.

-Ria: Yalnız Kadınlar Sokağı romanının naif, temiz kalpli, tatlı kadını.

-Aynalı Pastane’nin Muştik’i: Kadınlığın kitabını yazar, o kadar! (Mungan’ın Üç Aynalı Kırk Oda kitabındaki ikinci hikayeden)

– Dağınık Dünyadaki ev hanımı, Seçilen’deki Genç Kız, Fıstıkağacındaki Ev’in gurbetçi kadını; özetle Cihan Aktaş kadınları..Blogumda en sevdiğim yazılardan birinde kendilerinden bahsetmiştim. Bu yazıyı okuyorsan o yazıma da göz atmanı çok isterim.

-Yüksek Topukların Nermin’i: Yine Mungan, yine kadın. Her türlü ideolojiye bulaşıp sonunda nihilist nihilist oturmanın, kendini tanımanın, arka plandaki onlarca kadının ayrıntılı ruhsal profili..Tam bir şölen.

-Hababam Sınıflarının Mahmut Hocası: İşine aşık olmanın, helal paranın, ne çok şeyin semnolü bizim kuşak için.

-İkinci Bahar’ın Şener Şen’i: Onur, çalışkanlık, babalık, evlatlık..Canım Şener Şen..

-Dan Brown romanlarının Profesör Robert’i

-Bereketli Yaz’ın Diana’sı: Favori romanlarımdan Bereketli Yaz’ın, ormanda yaşayan kahramanı Diana. Ev hanımı ve öğretmen olamayacağını anlayıp kır kurtlarının peşine düşen, yırtıcılar hakkındaki fikirleri ile beni kendine hayran bırakan kadın.

Böyle de bir kitap varmış

Liste 3: Şu ana kadar yaşadığınız en mutlu anların listesini yapın


Hımmmm…Bu madde beni oldukça fazla düşündürdü. Yaşadığım en mutlu anlar..

–Çocukken mutluydum. Kiraz ve erik ağaçlarının tepelerinde, annemle hayvanları otlatmaya gittiğimiz uçsuz bucaksız çayırlarda, öğretmenin gözdesi olarak okulumda..

–Anadolu Lisesi sınavlarını kazandığımı duyduğum an. birkaç öğretmen çocuğu ile birlikte bir minibüse doluşup gitmiştik Bolu’ya. Sadece ben ve bir çocuk kazanmıştı. Çok gururlanmıştım.

–Benzer şekilde hiç ummazken tıp fakültesini kazandığımı öğrendiğim gün de hayatımın en mutlu günlerinden biridir. Anne-babamın doktor kızları ile gururla gülümsedikleri mezuniyet fotoğraflarım..

–Bebeklerimi emzirirken, onların annesi olduğumu iliklerime kadar hissettiğim, minik ellerini, kollarını, ayaklarını öpüp kokladığım anlar..Şükürler olsun

–Almanya’da yaşayan kardeşimi havaalanında karşıladığımız onlarca an..Birlikte felekten çalınmış saatlerde izlenen filmler, edilen dedikodular, onun eşsiz mizah yeteneği sayesinde atılan kahkahalar..

–Evliliğimin ilk zamanları..Kendi evim, sevdiğim adamla sıfırdan kurulan yepyeni bir düzen, kendi eşyalarım, sınırsız zaman, gevşek, gazete çay keyfi ile saatler geçirdiğimiz pazar günleri..

–Çocukları uyutup / babaları ile gönderip kahveme,  kitabıma / dizime gömüldüğüm anlar.

Bu kadar bulabildim:)