Kedili hayatımız 5-6 hafta önce bitti. Zack evden çıktı ve geri dönmedi. Muhtemelen kızışma döneminin yan etkisi .Artık gelmez sanırım. Yaklaşık altı ay süren kedi annesi olma deneyimimin özeti: Bu iş bana göre değilmiş!
Bir daha evin içinde herhangi bir hayvan besleyebileceğimi sanmıyorum.
Temmuz, ağustos ve eylül aylarını kaybolur korkusu ile evden çıkmaması için kapıyı-camı kapalı tutarak geçirdik. Yani yazın en sıcak günlerini. Arada hayvana acıyıp dışarı saldığımızda ise peşinden koşmaktan ve Emre’nin kaygısını yatıştırmaya çalışmaktan helak olduk. Annemler gelince mecburen dışarı bıraktık çünkü annemin sürekli bahçeye çıkacağını biliyorduk. Neyse ki Zack paşa paşa geri geldi de rahatladık. İlk haftalarda açık tuvalet kullandık ve her yer kumla kaplandı. Doğru markayı bulana kadar çiş-kaka kokusundan iflahımız kesildi. Kapalı tuvalet ve Sanicat marka kumdan sonra koku işi halloldu ve 4-5 günde bir kum temizledik.
Emre, ilk günlerde birkaç kez kum temizlediyse de sonraları mama koymaya bile nazlanır oldu.
Bir hafta gitmeyen kuru mama 30 liraydı en son. Orası ayrı hikaye.
Tüllerimin, perdelerimin ipleri çekildi. Onlarla oynamayı pek seviyordu. Koltukları- halıları epey tırmaladı, neyse ki eskiydiler.
Ama en zoru neydi biliyor musunuz? Tüylerinin özellikle koyu renkli giysileri kaplaması değil, yatağımızda uyumayı çok sevmesi de değil..Gece boyu evde gezinebilmesi ve altıda beni uyandırması. Tanrım..Çok zordu. Uykularım kaçtı, ne yapacağımı düşünürken. Üstelik kapı kollarına zıplayarak açabiliyordu istediği zaman. Benim en zayıf noktam. Bir-iki gün değil ki, her gece bizimle hayvan. Annemler gider gitmez balkona kapatıp uyumaya inmek tek çaremiz oldu. Balkon kapalı olduğu için üşümesini dert etmedik ama tuvaletini koyuyorduk yanına. Bir gece koymadık, üşendik çünkü hiç kullanmıyor gibiydi ve sabah halının üstünde bir öbek kaka karşıladı bizi. Ayrıca fırtınalı çok gece oldu bu sene ve acaba ürküyor mu diye huzursuz hissederek uyuduk.
Hiç mi iyi yanı yoktu? Evde bir canlı olması, bacaklarımıza dayanarak uyuması, şirinliği..Evi ısıtan çok tatlı bir enerji yayıyordu. Benim açımdan tek artısı buydu.
Çocuklar kaybolmasından etkilenmedi. Eşim en çok üzülen kişi oldu. Epeyce bekledi. Aradı.
Evde kedi beslememizin altı aylık hikayesi bu kadar. Güle güle Zack. Umarım hayatta ve iyisindir, her nerede isen.
