Yaş 42, Yolun Neresi Eder?

Covid polk de yine bir nöbet günü. Bodrum ilk dalgayı hafif atlattı , şimdilerde hasta sayımız azaldı. İnşallah ikinci dalga başlamadan ilaçlar konusunda yol alırız da bir daha böyle bir korku yaşamayız.

23 nisanda 42 oldum. Oldum vallahi, yapacak bir şey yok.

42 koca yıl..

Kendimi ”seyirci” olarak tanımlayabilirim. Yaşa(ya)mayan, deneyimi olmayan, uzaktan bakan, başkalarının hikayelerine hayran , kendi hikayesini ancak başkasının kaleminden okursa inanacak olan..

Seyir eylemini -tabi eylem sayılırsa- pek severim çocukluktan beri. İyi bir film, iyi bir dizi, iyi bir kitap beni mutluluktan havalara uçurur. Aşka benzer şeyler hissederim.

Tespitler yaparım, gözlem yaparım, çok düşünürüm, dinleyen olunca çok konuşurum, bir süre sonra kendi sesimden sıkılırım.

İçimdeki yüksek voltaj hattının çıplak kabloları, akacak bir mecra bulamamanın sıkıntısı ile 42 yıldır sağa sola çarpıyor, cızırdıyor, elektrik üretiyor.

O zaman, hoşgeldin 42.