Holistik psikolojinin temel ilkeleri şunlardır.
- İyileşmek gündelik bir olaydır. bir yere gitmeye değil içine dönmeye bağlıdır. Dönüşümün yolu küçük ve istikrarlı seçimlerdir.
- Kontrol edebileceğimiz şeylere odaklanır.
- Holistik araçlar pratik ve ulaşılabilirdir.
- Zihinsel iyilik halinin sorumluluğunu almak göz korkutucudur. (s.44)
Yazar tipik olduğu üzere uzun ve çarpıcı bir girişten sonra ÇALIŞMA dediği stratejiler paylaşıyor her bölümün sonunda. ÇALIŞMA şunları içeriyor.
- Bilinç Oluşturmak (Her ne yapıyorsak sadece ona odaklanmak, günde 1-2 dakikalığına)
- Çocukluk yaralarını tanımlamak ( Ebeveynin gerçekliğini inkar mı ediyordu, seni görmüyor / duymuyor muydu, sizi kalıba döküp şekillendiriyor muydu, sınır koymaya model olmamış mıydı, dış görünüşe aşırı mı odaklıydı, duygularıyla başa çıkamıyor muydu?
- Sinir sistemi düzensizliğini değerlendir ve dengesini yeniden kur
- Çekirdek inançlarını listele
- Kendine içindeki çocuktan bir mektup yaz
- Gölgenle karşılaş
- Travma bağlarını tanımla
- Yeni bir sınır yarat
- Kendine yeniden ebeveynlik menüsü geliştirmek
- Duygusal olgunluk ve sağlamlık geliştirmek
- İnsanlarla olan ilişkilerini değerlendir;
Bu kitap işe yarar mı? Okumalı mı? Maalesef ”iyileşmek” için bir sihirli değnek yok. Bu yolculuk daima bir ileri iki geri olmak zorunda. Bazen tek bir cümle insana çok iyi geliyor ve oradan bir yol açılıyor içimizdeki kaosta. Bazen okusak da anlasak da olmuyor. Bazen bir kol boyu uzaklıkta olan insanla anlaşmak taş duvarları yıkmaktan daha zor.
Kitabın çevirisi de ne yazık ki pek iyi gelmedi bana. Bir kopukluk, dağınıklık oluşmuştu bazı noktalarda. Yine de ”Tam da böyle” dediğim cümleler, ”Aaaa gerçekten” dediğim anlar oldu. Yavaş yavaş, sindire sindire okumayı beceremedim. Egzersizlere zaman ayırıp, bu işe gerçekten niyet ederseniz mutlaka faydası olacaktır…Yine de bir ama var, olmasın isterdim ama var. Ne yazık ki var.
