Emre 11 Yaşında

Her sene olduğu gibi kendi aramızda, beni çok yormayacak bir kutlama planladım. Trendyol’dan balonlar ve dekoratif duvar perdesi aldım (2 adet almalıymışım) , pastayı Royal’den istedik, Poyraz ve Duru’yu davet ettik; kısıtlama süreci olduğu için eşim gidip aldı hatta misafirleri.

PCR nöbetimin ertesi gününe denk geldi şükür ki ama yorgun uyandım ve kendime geldiğimde saat 15.00 olmuştu! Cankurtaran olarak Nebahat’i çağırdım, börekleri kızarttı, sofraya yardım etti, o olmasa herhalde saçımı bile tarayamadan kızlar gelecekti. Bu sefer babalar da vardı üstelik.

Yine de her şey güzel oldu, birbirimizi özlemiştik zaten, sohbet muhabbet pek keyifliydi, çocuklar ekran başından kalkmadıysa da mutluydular. Balonları patlatıp konfetileri etrafa saçarken birbirlerini yaralamadılar ayrıca. Ödüm koptu. Başka birinin kargosunun yanlışlıkla bize gelmesi, içinde afyon lokumu ve tatlı olması da günün sürprizlerinden biriydi.

Oyuncu mouse’ı aldırdı kendine hediye ama ilk kez trendyol teslimat yapamadı ve hala iade bekliyoruz.

İlk göz ağrımız 11 oldu . Koşar adım ergenliğe gidiyor lakin Eren onu çocuk dünyasında tutuyor. Bugün İngilizce dersinde sevdikleri film ve dizilerden konuşuyorlardı. Herkes Harry Potter, Anne Of Green Gables ve daha da büyük işlerden bahsederken Emre, Grizzy ve Lemmingler, Madagaskar vb demek istemediğini, ona güleceklerini söyledi.

Candan aziz evlatçığım, seni çok seviyorum. Seninle ilgili tek dileğim var: Ne olursan ol, ne yaşarsan yaşa bizler senin için huzuru bulduğun ve olduğun gibi kabul edildiğin sıcacık bir yuvanın mimarları olalım. Yolun, bahtın hep açık olsun.