Edremit ve Dönüş Yolculuğu

Gelibolu yarımadasında bütün gün gezdikten sonra bitkin bir şekilde kendimizi Yalova Restoran‘a attık. Dışarıdan da içeriden de pek hoş görünen mekan maalesef çok gürültülüydü. Kalabalık masalar vardı, içkinin verdiği coşkuyla sesler yüksekti. Balık söyledik , şükür güzeldi de. Eren köfte istedi ama yemedi. Çok da oyalanmadan kalktık. Odaya dönünce epeyce halsiz ve yorgun yattık, kaldık. Sabah kahvaltı sonrası her yerim ağrıyarak, Eren’in hastalığının bana geçtiğini fark ederek çantaları toplayıp bol bol minoset desteği ile yola koyulduk.

Aslında o gün dönebilseydik en iyisi olacaktı ama yıllardır görmek istediğim Kazdağları’nı da aradan çıkarayım diye otel rezervasyonu yaptırmıştım.

Otele girmeden önce Hasan Boğuldu göletine gidelim bari dedim. Otele girdikten sonra çıkamayacağımızı biliyordum. Yol bozuk yazıyordu ama son 1-2 km gerçekten bozukmuş , zar zor ulaştık. Park yeri de çok sıkıntılıydı. Gitmeye değer mi, bence değmez. Yine de özellikle Emre baya keyif aldı.

Sıcak yaz gümleri için güzel bir alternatif, biz aşağıdaki gölete inmedik, su buz gibiydi. Nasıl yüzüyorlar anlayamadım.

Allia Thermal Resort tam sevdiğim gibi lüks bir oteldi ama benim eklemlerim ağrıyordu, ateşim vardı, çocukları havuza indirmem gerekiyordu derken zar zor geceyi bulduk. Tuz odasına bile girdik.

Turistlerden yemek istemeye alışmış tilkiler 🙂 Çikolata bile yiyorlarmış.

Kuzucuğumla Yalova Restoran hatırası

Ertesi gün mis gibi açık büfe kahvaltıyı azıcık tırtıklayıp yollara düştük. Eşim de keyifsizdi, yine de güzelce geldi o kadar yolu. Kendimizi eve zor attık ve arabayla gezme işine uzunca bir süre için tövbe ettik.

Hastalık işi birkaç gün daha sürdü, okullar açıldı, sonbaharı hissetmeye başladım. ”Yaşamak güzel şey” zamanları geldi 🙂