Bu ayın kitabını 2021’de, Ortaca’da geçici görevdeyken okumuştum. Yeniden alıp okumadım. Kurgu dışı bir kitap olduğunu, Ursula hakkında öğrendiklerimin beni nasıl şaşırttığını hatırlıyorum.
O zamanlar şöyle bir yazı yazmışım. Çok olmasa da alıntılar yapmışım.
Bu kitabın neyle ilgili olduğunu Aksu Bora öyle güzel anlatmış ki: (Lütfen tamamını okuyun)
”Le Guin bu kitapta kendi yazarlık yolculuğundan bahsediyor, yazar olmanın neye benzediğinden, “kadın yazar”lıktan, mutfak masalarından, ejderhalardan, bir kahraman olarak şişeden. (Öyle ya, doğaya hükmetmeyi kafaya koymuş bile olsanız, yulaf tanelerini içine dolduracağınız bir kap lazım size, “bir yaprak boş bir kabak bir deniz kabuğu ağ çanta çuval torba şişe çanak kutu kap. Tutacak bir şey. Doldurulacak bir şey.”) Bunu yaparken ama, yazar olmanın neye benzediğini anlatırken yani, dünyada olmanın neye benzediğini de anlatıyor. Dünyanın yükünü kapının dışında bırakıp yalnızlığı içinde yaratıcılık sancıları çeken büyük yazarların çalışma odalarından değil de kurabiye ve ilgi isteyen şahıslarla, mutfak masasıyla, ocakla, ödenecek faturalarla çevrili dünyadan, öyle bir dünyada olmaktan. Bütün bunlara rağmen değil, onlarla birlikte yazmaktan. Böylece insan (kadın) dünyanın çamuruna batar, gündeliğin girdabına kapılır. Dünyanın yükünü sırtlar. Güçlü kollarıyla koca küreyi kaldıran Atlas’ın yaptığı gibi değil de işte, meşe ağaçları, tırtıllar, kurabiyeler… Pek kahramanca değil.”
Toplantımız kitapla ilgili olmaktan çok bilim kurgu hayranlığı eksenindeydi. Anlamadığım bir şekilde ben ve Yasemin (misafir) hariç herkes bilim kurgu fanatiğiydi. Ben çıkıntılık görevimi -yine- layıkıyla yerine getirdim 🙂 Bilim kurgu / fantezi edebiyat SEV-Mİ-YO-RUM. Bana hitap etmiyor.
Bilim kurgu ve fantezinin iki farklı tür olduğunu da Eren söyleyince idrak ettim. Vampirler vb bilim kurgu değilmiş 🙂 İki tür de bizim gerçek dünyamızın dışındaki şeylerden bahsetse de işin içine büyü, sihir, lanetler, tanrılar vb öğeler girerse fantastik edebiyat oluyormuş. Bu yaşa kadar böyle bir ayrım olduğunu bilmiyordum.
Ben yine de dünyada ve gerçek insanlar arasında geçen hikayeleri anlatan bu kadar muhteşem eser varken adı-sanı belli olmayan tuhaf dünyalarda, tuhaf yaratıkların yer aldığı metinleri sevmemeye devam edeceğim.
Önümüzdeki ayın kitabını Mustafa seçti: Türk, kadın ve yaşayan yazarlardan 5 eser listelemiş:
Fatma Nur Kaptanoğlu: Babam Ev ve Yumurta Kabukları
Sinem Sal: Bizim Zamanımız
Zeynep Kaçar: Yalnız
Melisa Kesmez: Çiçeklenmeler
Seray Şahiner: Vatan Millet Samatya
En çok oyu Babam, Ev ve Yumurta Kabukları aldı fakat bu ay onu değil bunu okuyoruz:
Yazar Oylum Yılmaz, sevgili Şule’nin yakın arkadaşı ve bu ay Bodrum’da olacakmış. Ağustostaki toplantımızda kendisini ağırlayacağız 🙂
Bu yıl Turgut Reis’de, burnumun dibinde Kitap Günleri düzenlendi. Maalesef çok az tanıtım yapıldı. Kitaplar aşırı pahalıydı. Mine Söğüt, Sinan Meydan ve Aydın Şimşek söyleşilerine katılabildim. Okumak, yazmak, düşünmek ne güzel şey; Aydın hoca çok donanımlı , acayip geniş bir bakış açısı var: Cervantes’in Haçlı seferleriyle geldiği Osmanlı topraklarında 9 ay geçirdikten sonra Don Kişot’u yazdığını hiç duymuş muydunuz? Günümüz sisteminin ve kapitalist mantığın insanı psikolojik bir varlık olarak tanımlayıp toplumsal bağlamdan kopardığını, ”Kendini değiştir dünyan değişsin” vb safsatalarla kişisel gelişim denen o sonsuz-dipsiz alana sıkıştırdığını?
İyi ki edebiyat var. Nefes alacak, hayal kuracak devasa bir dünyamız var. Ne mutlu biz okurlara.
Not: Benimkinden çok daha kapsamlı bir Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar yorumu için tık tık.
TÜM YORUMLAR
bir diziyi izlemeni çok istiyorum. Netflix’te Pernille! Kadın karakterin estetiksiz botokssuz oluşu , çocuklarıyla iletişimi. Mükemmel demiyorum. Zaten bana kalırsa artık hepimiz biliyoruz ebeveyn ilişkisi denilen şeyde mükemmellik olamaz; ancak dizide kadının elinden gelenin en iyisini yaptığını, sorumluluk aldığını o kadar güzel anlatmışlar ki… Gerçekten olduğu kadar ama sorumluluk alıyor.