Her gün yaşanan onlarca şey, tam gaz devam eden Covid 19..Değişmeyen ise zamanın su gibi akıp gitmesi..Ağustos başladı, yarından sonra Hatay’a gidiyoruz, döndüğümüzde 17’si olacak ayın..
Tarihe not düşelim, geriye dönüp baktığımızda ”Boşa yaşamamışız” demek için.
Kitaplar, Şiirler, değişemeyen orta sehpa, tv sehpası, boş duvarlar..İşte hayatım.Yufka yürekli oğlum, bonibon şekeri Ömer, minik kuş Kayra Alp..Düzce Pınarlar Köyü. Teyzemin güzel evi, güzel bahçesi..Kişisel tarihimin kocaman ama tozlanmış bir sayfası. Düzce. Kolyen, saçların, merhaba arkadaşlar ile başlayan video denemelerin..15. evlilik yıldönümü..Beykoz, Hıdiv Kasrı..Bana tanıdığın sınırsız alan olmasa ben , ben olabilir miydim? Bodrum’un pembe akşamları
Havuz kitaplığı, iyi başlıyor, sonra çuvallıyor
Bir nöbet ertesi erkenden kaçılan Ortakent..Arabaya sığdırılan deniz yatağı, haşlanmış mısırların nefaseti, ağaçlar altından denize bakabilmek, canım Neslihan..Bu kadının olduğu yerde kimsenin sırtı yere gelmez, çözüm insanı, cömert dost..Teknede ilk kez ailece deniz keyfi. Akvaryum Koyu.
Ferrante’nin askerleriyiz..Ne güzel anlatmış analık işlerini..
10 yıldır evin demirbaşı; yer yatağımız..Akvaryum koyunda iki maceracıyaz başında hava serindi, gerçekten, bakın uzun kollu giymiş Eren..Ecem Türkçe canlı derste (!)Yeter..Gerçek olmasaydı keşke bu haber. Sakarya Ardiye..Bahar’la kahvaltı , sohbet ve kız kıza terapi keyfi..
Amerikalı’daki özgüven bile zayıf…Şaşırdım, sonuna kadar okumak zorunda hissettim..Kötü çeviri.
Annem..Karadeniz’im. Yeşile sevdalı olduğumu hep yeniden hatırlamam.
Annem ve bileziği
Bulacak mıyız?
Teşekkürler hayat..”Anlatma göster” ilkesine uymamak iyi değil..İkinci yarıyı atlaya atlaya okudum..Korona mağduriyetlerine Emre’nin online mezun olması da katıldı. İlkokul bitmiş olabilir mi sahiden??
